مفهوم باورهای ارتباطی

باورهای ارتباطی غیرواقعی نتیجه آن نیازها و خواسته های غیر منطقی است که زن و شوهر نه تنها از یکدیگر ، بلکه از خود و ازدواج خود نیز دارند (مولر و همکاران[1]، 2010).

باورهای ناکارآمد علت اصلی بسیاری از تفاوت های اجتماعی ، به ویژه روابط زناشویی است. چنین باورهایی در واقع نشان دهنده وجود باورهای غلطی است که با واقعیت در مورد خود و جهان مطابقت ندارد (اليس[2]، 2006).

هیچ رویدادی نمی تواند ذاتاً باعث اختلالات روانی در انسان شود. زیرا همه محرکها و رویدادها در ذهن معنا و تفسیر هستند و بنابراین سازش ها و مسائل احساسی در واقع ناشی از نحوه تفسیر ، تفسیر و پردازش اطلاعات ناشی از محرکها و رویدادهایی است که در آنها افکار و باورهای ناکارآمد وجود دارد. حوزه اصلی ظهور و تأثیر افکار غیر منطقی و ناکارآمد زندگی زناشویی است (اليس ، 2006: 3).

این باورها متأثر از دیدگاه های رفتاری-شناختی است و نشان می دهد که زوج های بی نظم در یک چرخه ناکارآمد شرکت می کنند. در این چرخه ، رفتار ناکارآمد فرد به عنوان محرکی برای باور غیر منطقی همسر دیگر عمل می کند که منجر به اختلال در احساسات و رفتار او می شود. و این خود به عنوان یک محرک مضاعف برای از بین بردن احساسات همسرش استفاده می شود (اليس، 2006).

در تعريف بلوم 2006 نيز برخي از باورهاي ناکارآمد همسران در روابط زناشويي جدا از  روابط موضوعی عبارتند از؛ محقي بودن، سرزنشي ديگري و قرباني دانستن خود، تحقير، توقع و درماندگي.

اهميت باورهاي ارتباطي

با این باور زندگی کنید که فقط مرگ می تواند ما را از هم جدا کند. و زوج ها ، حداقل در ابتدای زندگی مشترک خود ، کاملاً به آن اعتقاد دارند ، اما واقعیت متفاوت است. زندگی مشترک تحت تأثیر عوامل متعددی قرار می گیرد که برخی از آنها می تواند زوجین را به تعارض و تعارض برساند.  منجر به جدایی روانی و حتی طلاق شود.

تحقیقات مختلف نشان داده است که یکی از مهمترین عوامل حل مسئله ارتباط ، یا به عبارتی فرایند درک است. نتایج تحقیقات همچنین نشان داده است که مشکل اصلی زوجین مربوط به یکدیگر است.

رفتارهای شناختی رفتاری افکار خودکار و الگوهای ذهنی نقش مهمی در بروز این اختلالات ایفا می کنند.

از دیدگاه منطقی-عقلانی ، علل اکثر مشکلات رفتاری و تعارضات بین فردی ، از جمله تعارضات زناشویی ، با باورهای غیر منطقی فرد مرتبط است (فرح بخش، ۱۳۸۴).

ابعاد باورهای ارتباطی

باورهای ارتباطی غیر منطقی که در اینجا مورد بررسی قرار می گیرد ، رایج ترین باورها در بین زوجین است. البته باورهای بی شماری وجود دارد که در میان آنها ، محقق بیشتر تصورات غلطی را که منجر به ناسازگاری زناشویی و اختلال عملکرد خانواده می شود ، مورد بررسی قرار داد.

مارين (2003) معتقد است که خانواده بدون شک مهمترین سازمانی است که پایه های رشد و رفاه جسمی ، روحی و اجتماعی افراد و عامل تعادل (جسمی ، روانی و اجتماعی) را پایه ریزی می کند. خانواده ، این سیستم اجتماعی کامل (مارين[1]، 2003)

با ایجاد پیوندهای عاطفی و خیرخواهانه قوی ، اعضای را در کنار هم نگه می دارد. در این سیستم ، اعضای خانواده کنترل ، تأیید و مخالفت با یکدیگر را تمرین می کنند.

بر اساس سیستم اجتماعی خانواده دریایی (2000)، در بخشی از این تعامل ، هر خانواده دارای ساختاری است که می تواند موثر یا بی اثر ، بی نظم و آشفته ، یا خشک و غیرقابل انعطاف باشد.

وجود چنین سازمانی در خانواده به خانواده کمک می کند تا در این بازه زمانی و تحول به اهداف خود برسند و بقای خود را به عنوان یک واحد اجتماعی حفظ کنند. (مارين، 2003).

باورهای ارتباطی غیر منطقی از دیدگاه آیدلسون و اپشتاین

آیدلسون  و اپشتاین  (۱۹۸۲)، ارزیابی باورهای ناکارآمد را برای شناسایی پنج باور ناکارآمد که دارای رابطه مشترک هستند ، گسترش دادند: مخالفت مخرب است ، انتظار خواندن افکار ، اعتقاد به تغییرناپذیری همسر ، کمال گرایی جنسی و باورهای مربوط به تفاوت های جنسیتی.

باورهای غیر منطقی در روابط زناشویی بر اساس چندین کیمیاگری رفتاری-روانی تعریف شده است..